Appelboom 2

Vorig jaar postte ik de aanplant van onze appelboom met een foto van Tem er onder. Vandaag een zelfde foto, een jaar later.

En toen was de lol er wel weer af…

Postte ik gisteren nog foto’s van Tem in opperbeste stemming, vandaag was het lachen ons wel een beetje vergaan. Na een slapeloze nacht en vandaag een lusteloze ochtend waarin Tem alleen maar wat voor zich uit zat te staren en veel te snel en te luid ademde, besloot ik de huisarts toch maar eens te bellen. Na het een en ander uitgelegd te hebben konden we gelijk langskomen. De dokter keek naar Tem, luisterde even op zijn borstje en stuurde ons met spoed door naar de kinderarts in het dichtsbijzijnde ziekenhuis. Wat bleek? Tem heeft een longontsteking. Zomaar. Ineens. Dat schijnt dus voor te komen bij kleine kinderen. Na veel onderzoek, zusters, artsen, foto’s, mondkapjes en stickers omdat hij zo lief was geweest mochten we gewapend met een antibioticakuur en een inhaler met ventolin weer naar huis. Wat een rotdag!

Lol

Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd!

Zo. En dan ga ik nu maar eens aan het eten. Falafel, boontjes met tomaat en (vegan) Turkse pilav. Morgen meer daarover!